Dorakanidi a small story

సరదా కథ
లాక్ డౌన్ కాలం లో ఎన్నో అవసరాలు! అందులోనూ రెండునెలలు  పైగా అంటే .....ఇది చదివాక మీకూ అవసరమా?  అనిపిస్తుందేమో చూడండి                  

                         
                        దొరకనిది...

సూపర్ మార్కెట్ లో చాలా సేపటి నుండీ తచ్చాడుతున్న మోహన రావు ను షాపు లో కుర్రాడు. వచ్చి
“ఏమి వెదుకుతున్నారు సార్...చాలా సేపయ్యింది. బయట మిగిలిన వారు వెయిట్ చేస్తూ వున్నారు. అందరినీ లోపలకు పంపడం లేదు గదా కరోనా సమయంలో”
“అయిపోయిందయ్యా ..అన్నీ దొరికాయి .ఒక్క దాని కోసం చూస్తున్నా ...”
“చెప్పండి సార్ నేను ఎక్కడ వుందో చెబుతాను..” ఆ అబ్బాయి వదలటం లేదు. కరోనా లాక్ డౌన్ లో అందరికీ నిత్యావసర వస్తువులు కావాలి గదా అనుకుంటున్నాడు.
“ఇలా రా “అని  దగ్గరకు పిలిచాడు ఆ అబ్బాయిని  “దగ్గ్గరకు రాకూడదు సార్” అన్నాడు ముఖాన వున్న మాస్కు ను సరిచేసికుంటూ
‘సరే మెల్లిగా చెబుతాను..’.అని మెల్లిగా చెప్పాడు మోహన రావు.
“సార్..దాని కౌంటర్ ఆ వైపు వుంది కానీ స్టాక్ లేదు. అయినా ఇప్పుడు అవసరమా సార్?” అతని మాటలకు చిర్రెత్తుకొచ్చింది మోహనరావుకు
“అమ్మడం మీ పని . కావాలసినవి కొనుక్కోవడానికే మేము వచ్చేది...మాకు అవసరమో  లేదో అడిగే హక్కు మీకు లేదు” కొంచెం పెద్ద గొంతుకతో అంటూన్న మొహనరావును చూస్తూ ఆ షాప్ యజమాని
“సారీ సార్. లాక్ డౌన్ పీరియడ్ కదా..వున్న వస్తువులను అమ్ముతున్నాము. కొత్తవి సప్లై లేదు...ప్లీజ్ కోపగించుకోకండి..”
మోహనరావు కు ఆ మాటలతో కొంత కోపం తగ్గి తను తెచ్చిన సామాను కౌంటర్ మీద పెట్టి “బిల్లు వేయండి” అనడం .యజమాని బిల్లు వేసి ఇవ్వగానే అతను డబ్బు పే చేసి బయటకు నడిచాడు.
బయట వెయిట్ చేస్తున్న వారు క్యూ లో వెడుతున్నారు లోపలికి.
మోహనరావు బయటకు వెళ్ళాక  షాప్ యజమాని సేల్స్ అబ్బాయిని దగ్గరకు రమ్మని సైగ చేస్తే అతడు వచ్చాడు.
“మనం షాప్ తెరిచే ఈ కొద్ది గంటలలో కస్టమర్లకు సౌమ్యంగా జవాబు చెప్పడం నేర్చుకో...ఎంతో అవసరమైతే తప్ప వారు షాపుకు రారు గదా..మనకు వ్యాపారమూ జరగదు..ఈ లాక్ డౌన్ పీరియడ్ లో జాగ్రత్తగా వుండాలి. ..”
సేల్స్ అబ్బాయి సరే అన్నట్టు తల ఊపాడు.
“ఇంతకీ ఆయనకు దొరకని వస్తువు ఏమిటి? నోట్ చేసుకోన్నావా?? అడుగుతున్న యజమానితో
 “ఆయన అడిగింది. హెయిర్ డై సార్....అది ఇప్పుడు అవసరమా ?” అని నేను అడగటం తో ఆయనకు కోపం వచ్చింది”అంటూన్న ఆ కుర్రాడి మాటలకు నోరు తెరుచుకున్నాడు యజమాని!!!!
******#

నిష్క్రమణ

తీవ్రమైన ఆరోగ్య సమస్యలతో “ జనతా కర్ఫ్యూ “ రోజు పొద్దున్న చాలు ఇక ఈ జీవితం అనుకుంది మా అక్క. మనసు బేజారు పడి దుఃఖ పడిన మేమంతా ఆవిడను కడసారి చూడటానికి పడ్డపాట్లు ఆమె పడ్డ బాధను మించాయి.
 కరోనా కష్టాలతో ట్రావెల్ చెయ్యలేక  మేము పడ్డ అవస్థలో ఒక్క ఆశ కలిగింది
“కరోనా టైం లో ఎందుకు వచ్చావు అంటూ పొరబాటు అయ్యిందే  అని స్వర్గపు  తలుపులు మూసుకు పోయి తాను మరలి వస్తుందని ఆశ పడ్డాము...
అక్కా నీకు ఇక్కడ కష్టాలు తీరాయి అదృష్టవంతు రాలివి. అనిపింప చేసాయి కరోనా ఆంక్ష ల జీవిత౦ లో ఇక్కడ మాకంతా ...

నిక్కరు

	నిక్కరు “పండగకు నాకు నిక్కరు వద్దు” ఏడుపు గొంతుకతో అన్నాడు ఏడేళ్ళ శీను. “ఏం?” “ప్యాంటు కావాలి .....” “నాలుగో  క్లాసు దాటలేదు...ప్యాంటు కావాలా?”  కోపంగా వుంది నాన్న గొంతు. “గోపి ప్యాంటు వేసుకుంటాడు...” “వాడితో నీకేమి? నోరు మూసుకుని తెచ్చింది వేసుకో “ నాన్న మాటకు తిరుగులేదు. శీను ఏడుస్తూనే నిక్కరు వేసుకున్నాడు ఉగాది రోజు.. *******                          ******* “నిక్కరు కావాలి...” మెల్లిగా అన్నాడు శీను. “నిక్కరు కావాలా??” “అవును” “నిక్కరు వేసుకుంటారా?” ఆశ్చర్యం! “ఆ....” మాల్ లోకి రవి తో పాటు వెళ్లి నిక్కరు కొనుక్కుని రావటం అయ్యింది. కొత్త నిక్కరు వేసుకుని మురిసిపోయాడు శ్రీను అనబడే శ్రీనివాస రావు. అమెరికాలో వున్న కొడుకు రవి దగ్గరికి వచ్చిన తరువాత అతడు కోరిన మొదటి కోరిక ఇది! ఇప్పుడతని వయసు అరవై!!!!                                                                                 రచన -డా. లక్ష్మి రాఘవ  ******                            *****                    ******    “ ******                            *****                    ******    ******                            *****                    ******

ప్రేమించడానికి ప్రత్యెక దినం అవసరమా?

నాకు నా కుటుంబం ఇష్టం మా ఆయనా, నాపిల్లలు అల్లుడ్లూ , మనవలూ మనమరాండ్లూ అందరి మీదా అనుక్షణం ప్రేమే.. ప్రపంచమే ప్రేమ మయం ప్రేమించడానికి ప్రత్యెక దినం అవసరమా?

కాలం మారింది చాలా

కాలం మారింది చాలా - -------------------_ మనసు చిత్రమైనది.... జ్ఞాపకాల చిట్టా తీస్తూనే వుంది .... 60 ఏళ్ళుముందటి పుటల్ని వెదికి పట్టు కుంటూనే వుంది.... పది మంది పిల్లల లో ఒకరిగా పొద్దున్న లేచి స్నానాల గదికి క్యూలు, జడలు దువ్వించు కోవడాలు... సామూహిక టిఫన్లు, బడులకు పరుగులు... సాయంకాలాలు తోక్కుడు బిళ్ళలు, గోళీకాయలు, కాస్సేపు చదువులు, అమ్మ చేతి కలిపి కడులు, బామ్మ చేత తోకచుక్కల కథలు...వాహ్ !! కాల క్రమాన సోంత పిల్లలు... జడలు వేసే టైము లేక హెర్ కట్ లు, లెక్కలు చెప్పించలేక ట్యూషన్లు, ఇంకా పైన ఎంసెట్ కోచింగులు.. ఇంజనీరింగు చదువుల కోసం పాట్లు... చదువు లయ్యాక అమెరికాకు ఎగిరిన రెక్కలు.. గలగలలా సందడికి ఆనకట్ట నిశ్శబ్దం ఆవరించిన ఎన్నొదినాలూ... ఫోన్ల కోసం ఎదురు చూపులు! కాలం పరుగులు తీస్తూనేవుంది ... పెరిగింది టెక్నాలజీ...కంప్యూటర్లు..లాప్ టాప్లూ ఐ పాడ్ లూ , సోషియల్ నెట్ వర్క్లూ.. వేబ్ కెమరాలు పోయి ఫేస్ టైములూ.. నేరుగా చూడగలిగే అవకాశాలూ , మనమల బర్త్ డే లకు వేరువేరు లోకేషన్లు , పూల్ పార్టీలు, స్పా పార్టీలు, బౌన్సింగ్ ప్లేసులూ, విడియో గేములూ , ఎక్స్ బాక్సులూ, కోరినన్ని బట్టలూ,కోరికలకు మించిన వసతులు, హటాత్తుగా జ్ఞాపకాల పేజీలలో వెనక్కి పరుగులు... అమ్మ చిరునవ్వుల జ్ఞాపకాలు... పుట్టిన రోజున 'గుడికెళ్ళి దండం పెట్టుకో' అన్న ఆదేశాలు, దాచిపెట్టిన బట్టలే కొత్తవని వేసుకున్న సంబరాలు! చేతిలో పావలాకాసుతో ఎన్ని ఆలోచనలు?.. కాలం మారింది...కాలంతో పాటూ నేనూ జ్ఞాపకాల దొంతరను అణచి పెట్టి , నలుపూ తెలుపూ జ్ఞాపకాలను పక్కనపెట్టి! పంచరంగుల చిత్రాలను ముందరపెట్టి, భవిష్యత్తును బహుదానందంగా చూస్తూ .... కాలం పరిగెడుతూనే వుంది.... - -------------------_ మనసు చిత్రమైనది.... జ్ఞాపకాల చిట్టా తీస్తూనే వుంది .... 60 ఏళ్ళుముందటి పుటల్ని వెదికి పట్టు కుంటూనే వుంది.... పది మంది పిల్లల లో ఒకరిగా పొద్దున్న లేచి స్నానాల గదికి క్యూలు, జడలు దువ్వించు కోవడాలు... సామూహిక టిఫన్లు, బడులకు పరుగులు... సాయంకాలాలు తోక్కుడు బిళ్ళలు, గోళీకాయలు, కాస్సేపు చదువులు, అమ్మ చేతి కలిపి కడులు, బామ్మ చేత తోకచుక్కల కథలు...వాహ్ !! కాల క్రమాన సోంత పిల్లలు... జడలు వేసే టైము లేక హెర్ కట్ లు, లెక్కలు చెప్పించలేక ట్యూషన్లు, ఇంకా పైన ఎంసెట్ కోచింగులు.. ఇంజనీరింగు చదువుల కోసం పాట్లు... చదువు లయ్యాక అమెరికాకు ఎగిరిన రెక్కలు.. గలగలలా సందడికి ఆనకట్ట నిశ్శబ్దం ఆవరించిన ఎన్నొదినాలూ... ఫోన్ల కోసం ఎదురు చూపులు! కాలం పరుగులు తీస్తూనేవుంది ... పెరిగింది టెక్నాలజీ...కంప్యూటర్లు..లాప్ టాప్లూ ఐ పాడ్ లూ , సోషియల్ నెట్ వర్క్లూ.. వేబ్ కెమరాలు పోయి ఫేస్ టైములూ.. నేరుగా చూడగలిగే అవకాశాలూ , మనమల బర్త్ డే లకు వేరువేరు లోకేషన్లు , పూల్ పార్టీలు, స్పా పార్టీలు, బౌన్సింగ్ ప్లేసులూ, విడియో గేములూ , ఎక్స్ బాక్సులూ, కోరినన్ని బట్టలూ,కోరికలకు మించిన వసతులు, హటాత్తుగా జ్ఞాపకాల పేజీలలో వెనక్కి పరుగులు... అమ్మ చిరునవ్వుల జ్ఞాపకాలు... పుట్టిన రోజున 'గుడికెళ్ళి దండం పెట్టుకో' అన్న ఆదేశాలు, దాచిపెట్టిన బట్టలే కొత్తవని వేసుకున్న సంబరాలు! చేతిలో పావలాకాసుతో ఎన్ని ఆలోచనలు?.. కాలం మారింది...కాలంతో పాటూ నేనూ జ్ఞాపకాల దొంతరను అణచి పెట్టి , నలుపూ తెలుపూ జ్ఞాపకాలను పక్కనపెట్టి! పంచరంగుల చిత్రాలను ముందరపెట్టి, భవిష్యత్తును బహుదానందంగా చూస్తూ .... కాలం పరిగెడుతూనే వుంది....