కావాలి మరణం చిరునామా

,
జీవితం మరణం కొసం చేసెప్రయాణం
మరణం జీవితం కోసం ఇచ్చే పాస్పోర్టు –కోల్దన్
ఎంత బాగా చెప్పారు అనిపిస్తుంది ...
కాని ఆత్మీయుల మరణాల లిస్టు పెరిగితే
దుఃఖం ఎంత లోతైనదో తెలుస్తుంది !
ఏబై ఏళ్ల తమ్ముడి మరణం తో
క్షోబించిన మనసును అనునయిస్తూ వుంటే
టక్కున నా పాస్పోర్టు రెడీ అంటూ బావ అనుసరించాడు..
అక్క ముత్తైదుతనం వెక్కిరించింది ....
ఏభైఏళ్లు కలసివున్న మనిషి హటాత్తుగా
ఎలా వెళ్ళిపోతాడు? అన్న అక్క ప్రశ్నకు
సమాదానం చెప్పలేక మౌనమే శరణ్యం!!
ఇంతలో అత్యన్త ప్రియమైన స్నేహితురాలు
నీవు అమెరికా వేడితే , నేను పరలోకానికే వెడతా
అంటూ “టా టా” చెప్పింది!
నలబై ఏళ్ళ మా స్నేహబంధం వెక్కిరించింది !
తను లేని ప్రపంచంలో జ్ఞాపకాల దొంతర
కదిలిస్తూ వుంటే......మేనకోడలు కేకపెట్టింది...
తనకడుపులోబిడ్డ బయటి ప్రపంచాన్ని చూసిన
గంటలోనే ‘నేపోతున్నానమ్మా’ అంటూ కన్నుమూసాడని!
కడుపుకోతను, కన్నదుఃఖాన్ని ఎవరు
సముదాయించి సమాధానం చెప్పగలరు?
తన నటనా చాతుర్యంతో అందరినీ ఆకట్టుకుని,
అనురాగ వెల్లువతో అందరి ప్రేమను గెలుచుకుని,
ఆస్పత్రి పాలైన తల్లికి సేవచేస్తానంటూ వెళ్ళిన వియ్యంకుడు
టక్కున స్వర్గానికి నా అవుసరం వచ్చిందంటూ పయనమై వెళ్ళీ పోతే..
షాకు తిన్న మా మనసులుజీర్ణించు కోలెక, ఆక్రోసించాయి ...
ఇలా మరణాల లిస్టు పెరుగుతూ వుంటే
మనసు బాధతో రోదిస్తువుంటే
ఇంట్లో చిన్న అనారోగ్యం అయినా
వులిక్కి పడటం అలవాటవుతూ వుంది!
ఎందుకింత ఆరాటం జీవితం మీద !
ఎందుకింత ఆప్యాయత అయినవారి మీద?
జ్ఞాపకాలు శకలాలై గుచ్చుకుంటూనే వున్నాయి
పోయినవారి మరణం క్షణమై తే
మిగిలినవారి మరణం క్షణ క్షణమూ......
ఎన్ని రోజులు కలసి ప్రయాణం చేసినా
ఏ బంధమూ వెంట రాదన్న వేదాంతం తెలిసినా
పిచ్చి మనసు కలత పడుతూనే వుంది.
అంతర్మదనం చిలుకుతూనే వుంది.
అందుకే కావాలనిపిస్తుంది నాకు మరణం చిరునామా
మనసును సమాదానపరుచుకునేందుకు
పుణ్య,పాపాలు మూట కట్టుకునెందు కు !
బంధాలకు స్వస్తి చెప్పేటన్ దుకు !